De vrouw van de Gille

Opgegroeid met de alomtegenwoordigheid van carnaval, neigen de inwoners van Binche naar een deelnemersmodel dat gekenmerkt wordt door toewijding, door een deelname die als natuurlijk en spontaan wordt ervaren, of het nu gaat om de "hoofd"-acteurs (in kostuum), de muzikanten of de vrouwen van de Gille.

Meestal in de schaduw van de held van Binche, bleef de vrouw van de Gille toch zijn essentiële dubbelganger, zowel privé als in het openbaar. Reeds enkele maanden vóór het feest was de vrouw belast met het ontwerpen en maken van de kostuums en met allerlei voorbereidingen voor de soumonces (pre-carnaval festiviteiten) en carnaval. Noch volledig toeschouwer, noch volledig actrice, is het toch tijdens de voorstelling zelf dat de vrouw van de Gille haar meest zichtbare rol speelt, en waarschijnlijk de meest ondankbare in de ogen van het ongeïnformeerde publiek. Maar als voor de Gille, net als voor de toeschouwer, de voorstelling in besloten kring stopt, dan staat voor de echtgenote de thuiskomst niet gelijk met rust, maar veeleer met het bereiden van de maaltijd, het weer in elkaar zetten van de kostuums, het weer opmaken van de kinderen ... en de afwas.

Tenslotte is het in de opvoeding van de kinderen dat de betrokkenheid van de vrouw van de Gille in de samenleving van Binche het belangrijkst is.

Hun missie was in dit opzicht van cruciaal belang, aangezien zij degenen waren die de kleine jongens en meisjes opvoedden in de geest van de tradities van Binche. Zij leren hen het ritme van de dans, de toegestane en verboden gedragingen, het ceremonieel van het zich verkleden en vooral de liefde voor tradities en het carnavalsritueel. Hun uitdrukkelijke doelstelling is uiteraard de onvoorwaardelijke en natuurlijke deelname van de kinderen aan het carnaval.

(Christelle Deliège)